"Wat doe je hier?" klinkt er uit de duisternis.
Frank blijft roerloos staan. "Ik kom een kijkje nemen, ik ben zeer geïnteresseerd in graffiti. Het spijt me als ik u heb laten schrikken".
De stem: "Ik wil dat je weggaat. Je hebt hier niks te zoeken".
Frank schuifelt wat en knijpt met z'n ogen om beter te kunnen zien. Hij zakt door z'n knieën. "Ik wil u niet tot last zijn. Ik heet Frank en, zoals ik al zei, kijk graag naar graffiti." Frank rommelt wat in z'n zak en haalt een aansteker tevoorschijn en ontsteekt hem.
Het flauwe licht onthult een oude man die in het uiterste hoekje zit, onder dekens. Hij heeft een dikke blauwe jas aan en een zwarte muts die bijna over z'n ogen valt. Frank z'n ogen zijn nu wijd opengespreid. Aan de stem te horen dacht hij dat een jonger iemand was, veel jonger. Zwijgend kijken ze elkaar aan.
Frank: "Woont u hier al lang?" De man draait zich weg en verdwijnt onder de dekens. "Dat gaat je niks aan!"
De aansteker wordt te warm en het licht verdwijnt weer.
"Ik woon hier nu een paar maanden", fluistert de man. Frank schuifelt voorzichtig wat dichterbij. "Kan ik u ergens mee helpen?"
Resoluut: "door me met rust te laten".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten